O Autorze

Życiorys

W wieku 17 lat rozpoczął studia na Politechnice Łódzkiej, gdzie włączył się w studencką działalność polityczną Października 56`. Po usunięciu z uczelni rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, następnie Uniwersytecie Warszawskim, gdzie ukończył wydział historii oraz Studium Dziennikarstwa. Ponadto studiował kulturę języka hiszpańskiego na Uniwersytecie w Salamance.

Pracował w Polskiej Agencji Prasowej, miesięczniku „Sprawy Międzynarodowe” i prasie młodzieżowej.Przez wiele lat był redaktorem naczelnym pisma pracy twórczej "Radar" (do jego rozwiązania). Potem praco
wał jako redaktor „Panoramy Polskiej” (1987–1990). 

W stanie wojennym po zdobyciu zaufania ówczesnego premiera Mieczysława Rakowskiego, starał się uzyskiwać od niego informacje nt. bieżących decyzji władz w walce z opozycją antykomunistyczną. Przekazywał je korespondentom zagranicznym ale przede wszystkim prymasowi Polski Józefowi Glempie. Przyczyniło się to do bliskich kontaktów J. Klechty z Episkopatem polskim w następnych latach, a w szczególności z kardynałem J. Glempem. 

Od 1989 r. prowadził w programie 2 TVP cotygodniowy magazyn Bliżej świata, do którego zapraszani byli mieszkający w Polsce dziennikarze zagraniczni (najczęstszymi gośćmi tego programu byli Bernard Margueritte z Francji,  Renate Marsch-Potocka i Klaus Bachmann z Niemiec, Gemma Aizipitarte z Hiszpanii, Miroslav Karas z Czech). Program ten był jednym z niewielu w ówczesnej telewizji, w którym puszczane były urywki programów telewizji zachodnich. Pisywał także do różnych gazet. Był komentatorem w „Panoramie dnia” (TVP).. W tym okresie napisał kilka książek o tematyce historycznej i podróżniczej (podróżował m.in. po Ameryce Łacińskiej).

W 1990 r. został doradcą do spraw mediów w Kancelarii Prezydenta Lecha Wałęsy. W latach 1994–2000 prowadził program autorski w TVP Katowice. W latach 1995–2006 prowadził program „Spojrzenia na Polskę” w TV Polonia. Po transformacji ustrojowej w Polsce specjalizował się w telewizji publicznej w tematyce watykańskiej; zaowocowało to kilkoma wydanymi przez niego książkami poświęconymi papieżowi Janowi Pawłowi II. 


W 1990 r. założył pierwszy w Pabianicach niezależny tygodnik – „Nowe Życie Pabianic”, którego był pierwszym redaktorem naczelnym. Później zrealizował kilka filmów dokumentalnych, parę z nich było nagrodzonych na XII Festiwalu w Niepokalanowie w kategorii filmu fabularnego w 1997 r.: „Matka Jasnogórska”, „Od Wadowic do Rzymu” (I nagroda), „Prymas przełomu” (III nagroda). Wykładał na Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Był felietonistą tygodnika "Niedziela". Od 1990 r. jest felietonistą paryskiego „Głosu Katolickiego”, od lat osiemdziesiątych XX wieku do rozwiązania w 2012 roku współpracował z miesięcznikiem kulturalno-społecznym – „Przeglądem Powszechnym”. W latach 1997–2007 był w TV Polonia komentatorem i redaktorem odpowiedzialnym za transmisje uroczystości religijno-patriotycznych. 


Po 2007 r. poświęcił się głównie pracy literackiej. Jest autorem historii Polonii francuskiej. Z okazji 200 rocznicy urodzin Chopina napisał dwie jego biografie, jedna z nich ukazała się w Paryżu. Z okazji 195 rocznicy urodzin Stanisława Moniuszki opublikował pierwszą od pół wieku biografię tego polskiego twórcy oper narodowych. Jest autorem felietonów i esejów publikowanych w Internecie. Jest felietonistą dziennika polonijnego w Kanadzie "Gazeta - Gazeta".