METAFIZYKA LESZKA KOŁAKOWSKIEGO
piątek, października 23, 2015
Na czterech węgłach wspiera się ten dom, w którym,
patetycznie mówiąc, duch ludzki mieszka. A te cztery są:
ROZUM
BÓG
MIŁOŚĆ
ŚMIERĆ
Sklepieniem zaś domu jest CZAS, rzeczywistość
najpospolitsza w świecie i najbardziej tajemnicza. Od urodzenia czas wydaje się
nam realnością najzwyklejszą i najbardziej oswojoną. (Coś było i być przestało.
Coś było takie, a jest inne. Coś się stało wczoraj albo przed minutą i już
nigdy, nigdy nie może wrócić).
Jest zatem rzeczywistością najzwyklejszą, ale też
najbardziej przerażającą.
Cztery byty wspomniane są sposobami naszymi uporania
z tym przerażeniem.
ROZUM ma nam służyć do tego, by wykrywać prawdy wieczne,
oporne na czas.
BÓG albo absolut
jest tym bytem, który nie zna przeszłości ani przyszłości, lecz wszystko
zawiera w swoim „wiecznym teraz”.
MIŁOŚĆ, w intensywnym przeżyciu, także wyzbywa się
przeszłości i przyszłości, jest teraźniejszością skoncentrowaną i wyłączoną.
ŚMIERĆ jest końcem tej czasowości, w której byliśmy
zanurzeni w życiu naszym, i być może jak się domyślamy, wejściem w inną
czasowość, o której nic nie wiemy (prawie nic).
Wszystkie zatem wsporniki naszej myśli są narzędziami, za
pomocą których uwalniamy się od przerażającej rzeczywistości czasu, wszystkie
zdają się temu służyć, by czas prawdziwie oswoić.
0 komentarze