U KRESU
czwartek, maja 14, 2015
Nie próbuj fałszu. Nie uciekaj w zapomnienie. Nie zamykaj oczu na światło. Choćby prawda była gorzka - ocali. Sprawi ból ale wyzwoli. I przywróci spokoj dzieciństwa.
Nieprawda, że wobec śmierci wszyscy są równi. Równi jesteśmy na początku. U progu życia. Potem sami budujemy drogę. I sami stajemy przed śmiercią. Trwożnie patrzymy do tyłu. Widać nicość. .
Kiedy człowiek zostaje potępiony? Gdy zdradził siebie. Kiedy mówi się o kimś, że zdradził siebie? Gdy zerwał ostatnią więź ze źródłem. Powiadają wtedy : wyrodny syn, wyrodna córka. Zaczyna się umieranie za życia. Ale możesz spróbować raz jeszcze. Pójść drogą przez mękę.
Nawet jeśli osiągnąłeś metę jako pierwszy, możesz przegrać nazajutrz. Nawet jeśli przegrałeś, jutro możesz zdobyć wieniec laurowy. Jeśli wpadłeś w przepaść - wstań. Wspinaj się od ranka do zmierzchu. Od zarania po wieczne czasy. Dopiero u kresu okaże się, czy odpadłeś od ściany, czy stanąłeś na szczycie. I czytaj Alberta Camusa, Barbarę Skargę... Czytaj i czytaj.
0 komentarze