CIERPIĄCY GENIUSZE - NEWTON

środa, lipca 29, 2015



Izzak Newton (1643 - 1727) - angielski fizyk, matematyk, astronom, filozof, historyk, badacz Biblii i alchemik. Odkrywca zasad dynamiki. Przedstawił prawo powszechnego ciążenia, a także prawa ruchu leżące u podstaw mechaniki klasycznej. Przyczynił się do rozwoju rachunku różniczkowego i całkowego.

Miał 50 lat, za sobą prawie wszystkie wybitne prace z dziedziny fizyki i matematyki, z genialnym dziełem Philosophiae naturalia principia mathematica, gdy we wrześniu 1693 roku doznał zaburzeń psychicznych.

Po Royal Society w Londynie, którego był członkiem, rozeszła się sensacyjna wiadomość, że Newton popadł w obłąkanie.

Przyczyną był nadmierny wysiłek umysłowy. Przyjaciele nie umieścili go jednak w szpitalu dla psychicznie chorych, co wówczas w takich przypadkach było normą, lecz starali się możliwie dyskretnie, przy pomocy zaufanych psychiatrów, leczyć w domu. To właśnie go uratowało.

Newton, zwykle małomówny, podczas choroby stał się gadatliwy, mówił dużo i bez sensu. Choroba umysłu wyrażała się przede wszystkim w agresji do otoczenia. Był - pospolicie rzecz ujmując – groźnym wariatem.

Księciu Louis'owi Villars'owi, marszałkowi, który aktualnie dowodził wojskami francuskimi w czasie wojny Anglii z Francją, odgrażał się, że będzie walczył z nim w Cevennach.

Do bliskiego mu przyjaciela, filozofa Jana Locke'a wystosował  list , zarzucający mu, że go wplątał w aferę z kobietami i został przez nie omotany.

Jeszcze, gdy był przy zmysłach, jego pasją było studiowanie  Pisma Świętego. W czasie zaburzeń umysłowych  wybuchły w nim egzaltacje religijno-filozoficzne. Ukazywały się mu między innymi tajemne wizje prorocze Apokalipsy, pod postacią symboli, groźnych dla przyszłości świata.

Jednak po pewnym czasie – właśnie dzięki pomocy przyjaciół - umysł wracał do normy. Świadomie oceniał  stan swojego zdrowia.

W liście do przyjaciela Samuela Pepysa (podczas choroby zerwał z nim wszelkie więzi, jako niegodnym, aby z nim obcować) pisał: " Choroba sprawiła taki nieład, że od tygodni nie spałem nawet godziny, a w ciągu ostatnich pięciu dni nawet sekundy”.

Izaak Newton wrócił do zdrowia. W 1695 r. mianowany został dyrektorem mennicy królewskiej. W 1705 r. otrzymał szlachectwo.

Może Ci się Spodobać

0 komentarze